Χρειάζεται ο κόσμος νέους ηγέτες;

Η ηγεσία είναι ένα αγαθό που φαίνεται να μην επαρκεί ποτέ.

Είτε η ηγεσία είναι κάτι που μαθαίνεται, είτε όχι, πράγμα που αποτελεί αντικείμενο μακροχρόνιας συζήτησης, η προσφορά ηγετών για τις επιχειρήσεις και την κοινωνία μάλλον δεν θα είναι ποτέ αρκετή για να ανταποκριθεί στη ζήτηση.

Πώς ξέρουμε ότι χρειαζόμαστε περισσότερους ηγέτες;

Το συμπέρασμα ότι η ζήτηση για ηγέτες δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην προσφορά προκύπτει από πολλές περιπτώσεις, όπου οι στόχοι και τα αποτελέσματα δεν επιτυγχάνονται σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα σχέδια, καταλήγοντας σε μερική ή πλήρη αποτυχία. Επομένως, ο κύριος ένοχος που θα πρέπει να κατηγορηθεί είναι οι ηγέτες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την οργάνωση των πόρων, αλλά και για να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και κίνητρο για τους ανθρώπους, με σκοπό την επίτευξη των αποτελεσμάτων. Διαφορετικά, γιατί είναι ηγέτες;

Ο ρόλος της ποιότητας της ηγεσίας

Για να επιτευχθούν αποτελέσματα στις επιχειρήσεις και τη κοινωνία, και ο κόσμος να γίνει καλύτερος, δεν χρειαζόμαστε μέτριους ηγέτες. Αντίθετα, χρειαζόμαστε μερικούς ηγέτες υψηλού επιπέδου που διαθέτουν το κίνητρο, την αντοχή, τη σοφία, και τα ηθικά πρότυπα να ηγηθούν προς την κατεύθυνση της αειφορικής ευμάρειας.

Αρετές όπως η επιμονή και η αντοχή στα δύσκολα, αλλά και η ικανότητα αντίληψης των συναισθημάτων των άλλων, και ορθού προσδιορισμού των προβλημάτων και των απαιτήσεων που προκύπτουν από διάφορες καταστάσεις, σε συνδυασμό με την αδιάλειπτη τήρηση ενός σταθερού ηθικού κώδικα, είναι στοιχεία που μπορούν σίγουρα να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε εμβληματικούς ηγέτες, και ηγέτες που ο κόσμος εύχεται να μην είχαν ποτέ αναρριχηθεί σε ηγετικές θέσεις.

Είναι δυνατόν να έχουμε έναν κόσμο χωρίς ηγέτες;

Στην πραγματικότητα, σε περιπτώσεις όπου ψάχνουμε ικανούς ηγέτες για να μας οδηγήσουν από το σημείο Α στο σημείο Β, με σκοπό την επίτευξη των σχετικών αποτελεσμάτων, δεν ψάχνουμε τίποτε άλλο από μία βελτιωμένη και εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού μας.

Αμέσως μόλις αποτύχουμε να πειθαρχήσουμε τον εαυτό μας και να επιτύχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ότι θα ήμασταν καλύτερα υπό την αιγίδα ενός χαρισματικού ηγέτη, και τότε, αποφασίζουμε να παραχωρήσουμε την ατομική μας ελευθερία επιλογής και λήψης αποφάσεων, είτε εν μέρει, είτε ολοκληρωτικά, σε κάποιο άτομο, την ανωτερότητα του οποίου αναγνωρίζουμε.

Είναι ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο ζήτημα, το κατά πόσο μπορούμε να έχουμε μία κοινωνία χωρίς ηγέτες, διότι, όπως και να' χει, αναγνωρίζουμε σιωπηρά τη σημασία και τον ρόλο αυτού του ατόμου στην αντιστάθμιση των δικών μας μειονεκτημάτων. Εξάλλου, οι ηγέτες υπήρχαν ακόμη και στις πρωτόγονες κοινωνίες, και επομένως, απλά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, αν νομίζουμε ότι οι σύγχρονες εξαιρετικά πολύπλοκες κοινωνίες μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αυτούς. Είναι περισσότερο οι αρετές των ηγετών, αυτές που καθορίζουν την αξία της ύπαρξής τους.

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου μου: Does the world need new leaders? από τα αγγλικά.

Διαβάστε επίσης:

Πόσο σημαντική είναι η ηγεσία στους νέους;

Φτιάχνοντας νέους ηγέτες

Επιλέγοντας τους ηγέτες της επόμενης ημέρας

Δημιουργία αξίας για τους μετόχους μέσω εξαγορών

Είναι αυτονόητο ότι, μέσω της υλοποίησης μίας στρατηγικής συγχωνεύσεων και εξαγορών, η αξία των μεριδίων των μετόχων αυξάνεται, καθώς εκφράζει υψηλότερη χρηματική αποτίμηση.

Η κεφαλαιακή βάση της επιχείρησης διευρύνεται, και η αξία της ενισχύεται μέσω της εξαγοράς περισσότερων λειτουργικών εγκαταστάσεων.

Στην ουσία, το κύριο πλεονέκτημα που σχετίζεται με την αξία για τους μετόχους είναι η δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για την ανάπτυξη συνεργειών εντός του νεοϊδρυθέντος ομίλου επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με τον Ansoff, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, στις συνέργειες που δημιουργούνται από συγχωνεύσεις ή εξαγορές, το άθροισμα των ενωμένων δυνάμεων δύο ή περισσότερων επιχειρήσεων αντιπροσωπεύει μεγαλύτερο αριθμό από τον μαθηματικό αριθμό που είναι το αποτέλεσμα της πρόσθεσης.

Επομένως, στην περίπτωση συνεργειών, "2+2=5”, που δείχνει το μεγεθυντικό αποτέλεσμα της συνέργειας, με τη μορφή της ενοποιημένης ισχύος ενός ομίλου επιχειρήσεων.

Συνεπώς, η πιθανότητα για μια επιχείρηση να επιτύχει μεγαλύτερη κερδοφορία, με ακόμη πιο αποδοτικό τρόπο, αυξάνεται, οδηγώντας σε αύξηση της αγοραίας αξίας της επιχείρησης, η οποία μεταφράζεται σε υψηλότερη αξία για τους μετόχους.

Επίσης, υψηλότερη κερδοφορία σημαίνει υψηλότερα μερίσματα, αυξάνοντας πάλι την αξία για τους μετόχους.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα μίας συγχώνευσης ή μίας εξαγοράς, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως κίνητρο για τους επενδυτές και να γίνουν μέτοχοι στη νέα επιχειρηματική οντότητα, είναι η προοπτική της μελλοντικής ανάπτυξης.

Πράγματι, η μελλοντική εξέλιξη και ανάπτυξη μίας επιχείρησης είναι θέμα μείζονος σημασίας τόσο για τους διοικούντες, όσο και για τους μετόχους, αφού: α) κάθε επιχειρηματική οντότητα θα πρέπει να θεωρείται δρώσα οικονομική οντότητα, η λειτουργία της οποίας δεν εξαντλείται σε βραχυπρόθεσμους στόχους, αλλά επεκτείνεται σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, και β) επειδή, άσχετα από τις βραχυπρόθεσμες μεταβολές της χρηματιστηριακής αγοράς, οι οποίες, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μίας χρηματιστηριακής "φούσκας" ή χειραγώγησης των τιμών από κερδοσκόπους, η πίστη στην εσωτερική αξία μίας μετοχής, και ο υπολογισμός και η εκτίμηση αυτής της αξίας, μπορεί να παρέχουν τις σωστές πληροφορίες σε επενδυτές και μελλοντικούς μετόχους.

Γίνεται κατανοητό ότι η αξία για τους μετόχους, η οποία προκύπτει από κάποια συγχώνευση ή εξαγορά, θα πρέπει πάντα να εξετάζεται σε μεσοπρόθεσμο με μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Βέβαια, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, και όντως, δεν υπάρχει τίποτα που να απαγορεύει τη δημιουργία μίας επιχείρησης ως αποτέλεσμα μίας συγχώνευσης, να εμφανίζονται βραχυπρόθεσμα ή ακόμη και άμεσα κέρδη.

Όμως, κάποιος που είναι ήδη, ή πρόκειται να γίνει, μέτοχος, θα πρέπει να είναι προσεκτικός, και να εξετάζει τη δυνατότητα να επενδύσει στη μετοχή μίας επιχείρησης, με βάση την εκτίμηση της δυνατότητας της επιχείρησης να αναπτύξει και να διευρύνει τις δραστηριότητές της μακροπρόθεσμα, παράγοντας, επομένως, πιο σταθερά κέρδη.

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου μου από τα αγγλικά, με τίτλο: How to create shareholder value through acquisitions.

Διαβάστε επίσης:

Η δημιουργία αξίας για τους μετόχους (Shareholders value)

Η  δημιουργία αξίας ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην εξαγορά μικρών εμπορικών σημάτων από μεγάλες επιχειρήσεις

Διοίκηση βάσει αξίας (value based management): Θεωρητική τεκμηρίωση, πρακτική εφαρμογή, και μελέτες περίπτωσης 

Ο Ροβινσώνας Κρούσος και η ηθική της μοναξιάς

Σήμερα, πάνω από 9 εκατομμύρια άνθρωποι στη Βρετανία, δηλαδή σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού, περιγράφουν τον εαυτό τους ως μοναχικό. Ο πιο διάσημος φανταστικός ναυαγός της ιστορίας, ο Ροβινσώνας Κρούσος, αποτελεί το εφαλτήριο για την Μπάρμπαρα Τέιλορ, καθώς αυτή εξετάζει τη μεταβολή της συμπεριφοράς προς τη μοναχικότητα, και το πώς ξεκίνησε η σύγχρονη ιδέα της μοναξιάς.

Σε όλη την καταγεγραμμένη ιστορία, οι άνθρωποι υπέφεραν από ανεπιθύμητη μοναξιά. "Η απομόνωση", όπως έγραψε ο ποιητής Τζον Ντον το 1623, μετά από ένα διάστημα καραντίνας εξαιτίας μίας σοβαρής ασθένειας, "είναι ένα μαρτύριο χειρότερο από την ίδια την κόλαση". Ο τρόπος που χρησιμοποιεί όμως ο Ντον την 'απομόνωση' εδώ, αντί για τη 'μοναξιά', μαρτυρεί μία σημαντική ιστορική αλλαγή.

Η 'μοναξιά' όπως τη γνωρίζουμε σήμερα ως μία σύγχρονη έννοια, η οποία ανάγεται στον 19ο αιώνα, και οι όροι, με τους οποίους περιγράφεται, διαφέρουν πολύ από τον τρόπο, με τον οποίο, η απομόνωση γινόταν αντιληπτή κατά τους προηγούμενους αιώνες. Σήμερα, οι μοναχικοί άνθρωποι αντιμετωπίζονται με συμπάθεια, και γίνονται προσπάθειες για να περιοριστεί η απομόνωσή τους. Όταν οι άνθρωποι επιλέγουν τη μοναχική ζωή, είτε για θρησκευτικούς, είτε για δημιουργικούς, λόγους, αυτή η επιλογή τους γίνεται σεβαστή. Παρότι θεωρούμε αυτή τη στάση ως δεδομένη, διαφέρει κάθετα από τις πολύ αρνητικές απόψεις για την απομόνωση, οι οποίες συνηθίζονταν στο παρελθόν.

Αν τους ζητηθεί να ονομάσουν ένα μοναχικό άτομο από την ιστορία, πολλοί άνθρωποι μπορεί να διαλέξουν τον Ροβινσώνα Κρούσο, τον φανταστικό αφηγητή του μυθιστορήματος του Ντάνιελ Ντεφόου, του 1719. Στους τρεις αιώνες από τότε που εμφανίστηκε ο Κρούσος, έχει γίνει σύμβολο της απομόνωσης, με την 28ετή διαμονή του σε ένα ακατοίκητο νησί της Καραϊβικής να θεωρείται η σημαντικότερη απεικόνιση της μοναξιάς στη δυτική λογοτεχνία. Πολλοί συγγραφείς πριν από τον Ντεφόου είχαν στοχαστεί τη μοναχική ζωή, αλλά κανείς δεν την είχε περιγράψει με τόσο γλαφυρές λεπτομέρειες.

Όμως, ως μία ιστορία απομόνωσης, το βιβλίο επιφυλάσσει κάποιες εκπλήξεις. Οι περισσότεροι από εμάς που φανταζόμαστε τον εαυτό μας στην κατάσταση του Κρούσου, μάλλον πιστεύουμε ότι θα τρελαινόμασταν, και πράγματι, κάποιοι από τους πραγματικούς ναυαγούς, πάνω στους οποίους ο Ντεφόου βάσισε τον ήρωά του, τελικά τρελάθηκαν. Ο Κρούσος, όμως, όχι μόνο τα 'χει τετρακόσια, αλλά σπάνια παραπονιέται για αυτό που σήμερα ονομάζουμε "μοναξιά", αν και τα παράπονά του, όταν τελικά έρχονται, σου ραγίζουν την καρδιά.

Αντικρίζοντας ένα ναυάγιο κοντά στο νησί του, στο οποίο δεν επέζησε κανένας από το πλήρωμα, θρηνεί για τη δυστυχία του: "Αχ, μακάρι να είχαν επιζήσει κάνα-δυο, αλλά μπα, ούτε ψυχή δεν γλύτωσε από αυτό το καράβι... και να είχα και εγώ έναν σύντροφο, μια αδελφή ψυχή, να μου μιλά και να συζητάμε!".

Ο πολυάσχολος επιχειρηματίας

Αλλά αυτές οι στιγμές είναι σπάνιες, καθώς καταπιάνεται με το χτίσιμο ενός σπιτιού, τις αγροτικές καλλιέργειες, και την εξημέρωση αγριοκάτσικων, δηλαδή, όλα εκείνα τα αγαθά έργα που τόσο συνεπήραν γενιές νέων εξερευνητών, οι οποίοι, όπως σχολίασε ένας αναγνώστης της Γεωργιανής εποχής, δεν ήταν "τόσο εντυπωσιασμένοι από τις δυσκολίες της κατάστασης του αναχωρητή, όσο από τις ενθουσιώδεις προσπάθειες που αυτός καταβάλει για να τις ξεπεράσει". Τόσο επιτυχημένες είναι αυτές οι προσπάθειες, που μέσα σε λίγα χρόνια, το νησί του Κρούσου γίνεται ένα ακμάζον "μικρό βασίλειο", το οποίο ο ίδιος διοικεί με μεγάλη ευχαρίστηση. Έτσι, αν και είναι χαρούμενος, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα μοναξιάς, που αποκτά έναν σύντροφο (τον "πιστό του άγριο", τον Παρασκευά), στον σημερινό αναγνώστη, η χαρά του αυτή φαίνεται παραδόξως υποτονική.

Ακόμη πιο απρόσμενοι είναι οι επανειλημμένοι ισχυρισμοί του ότι είναι πιο ευτυχισμένος στη "Μοναχική Κατάστασή" του, από ό, τι σε "οποιαδήποτε συγκεκριμένη χώρα του κόσμου". Γιατί είναι ο Κρούσος τόσο ευτυχισμένος στη μοναξιά του;

Ο ήρωας του Ντεφόου είναι μία εξιδανικευμένη εκδοχή του ίδιου, στον (εξαιρετικά αποτυχημένο) ρόλο του ως αυτοδημιούργητου επιχειρηματία. Οι εντυπωσιακές προσπάθειες του Κρούσου κατευθύνουν την αφήγηση, με την μοναξιά του να αναδεικνύει την αυτάρκεια και την επίπονη προσπάθειά του. Καθώς ο ίδιος καμαρώνει για τις καλλιέργειες και τα κατσίκια του, η μοναξιά του Κρούσου διαχέεται από το ενθουσιώδες πνεύμα της οικονομικής επιχειρηματικότητας.

Όσο απομονωμένος και αν είναι, όμως, ο Κρούσος δεν είναι ποτέ εντελώς μόνος. Ως κοσμικός άνθρωπος, στην αρχή δεν γνωρίζει τίποτε γι' αυτό, αλλά στα μισά της εξορίας του υφίσταται μία θρησκευτική αφύπνιση, και από εκεί και ύστερα, γεύεται τη χαρά της θεϊκής φιλίας. Ωστόσο, ο Ντεφόου ήταν ένας παθιασμένος προτεστάντης, ο οποίος, όπως και οι περισσότεροι προτεστάντες, αποστρεφόταν τις θρησκευτικές πρακτικές των καθολικών, συμπεριλαμβανομένου και του μοναχισμού.

Κατηγορήθηκε, λοιπόν, ότι προωθούσε τον μοναχισμό στον 'Ροβινσώνα Κρούσο'; Πιθανόν, αλλά δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες που να το επιβεβαιώνουν αυτό. Πάντως, έναν χρόνο αργότερα, και ενώ εξακολουθούσε να γράφει ως Κρούσος, άρχισε να ξεκαθαρίζει τις απόψεις του, σε ένα δοκίμιο που εμφανίστηκε εκ των υστέρων, κατά τη διαμονή του στο νησί το 1720, με τίτλο: 'Σοβαροί προβληματισμοί κατά τη διάρκεια της ζωής και των συναρπαστικών περιπετειών του Ροβινσώνα Κρούσου' (1720).

Βέβηλη μοναξιά

Το εν λόγω δοκίμιο αποτελεί απερίφραστη στηλίτευση του μοναχικού βίου. Η μοναχική ύπαρξη, γράφει ο Κρούσος/Ντεφόου, είναι "πολύ κακό πράγμα", "παράβαση των χριστιανικών καθηκόντων", και "βιασμός της ανθρώπινης φύσης". Η αναχώρηση από την κοινωνία είναι εγωιστική και ανίερη. Συνιστά παράβαση της υποχρέωσης να φροντίζει κάποιος τον πλησίον του, και αφαιρώντας την ηθική προστασία της ενάρετης συντροφιάς, αφήνει τον ερημίτη να γίνει βορά των πονηρών, και ακόμη και σατανικών, πειρασμών (η επιρροή του διαβόλου θεωρούνταν από παλιά μείζων κίνδυνος για τον ερημίτη).

Αποφαίνεται ότι κάθε εκούσια απομόνωση είναι "έκνομη", όποιο και αν είναι το εικαζόμενο κίνητρο, συμπεριλαμβανομένης "κάθε μορφής θρησκευτικής μόνωσης εν είδει ερημικού βίου", διότι ένα πιστός χριστιανός θα πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί με τον Θεό παντού. Ο Κρούσος/Ντεφόου επιμένει ότι η μόνη πραγματική μοναχικότητα των χρόνων που πέρασε στην εξορία έγκειται "στο ότι στοχάστηκε γύρω από θαυμαστά πράγματα", και όλα τα άλλα ήταν απλά "αποκλεισμός από τον κόσμο και την ανθρώπινη κοινωνία".

Ούτε δείχνει καμία συμπάθεια για τον μοναχικό του εαυτό, όπως ήταν πριν τη μεταστροφή του, καθώς παραδέχεται ότι ξόδευε άσκοπα τον χρόνο του τότε. Ένας άνθρωπος, σχολιάζει, "μπορεί να αμαρτήσει μόνος του με διάφορους τρόπους" (μία πιθανή αναφορά στον αυνανισμό, μία ευρέως κατακριτέα αμαρτία της μοναξιάς). Οι άνθρωποι χρειάζονται καλή παρέα για να είναι ενάρετοι.

Ίσως η στηλίτευση να ήταν πράξη εξευμενισμού των επικριτών, ή ίσως να εξέφραζε πιο ώριμες απόψεις του Ντεφόου, καθώς αυτός πραγματοποιούσε μία ανασκόπηση της ιστορίας του Κρούσου. Όπως και να 'χει, κατά τη διατύπωση τέτοιων στάσεων, ευθυγραμμιζόταν απόλυτα με την κρατούσα άποψη.

Από την αρχαιότητα και έπειτα, η απομόνωση απαξιώθηκε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, δηλαδή, ως μία αφύσικη, απάνθρωπη, και ανήθικη κατάσταση. Μόνο λίγοι εκλεκτοί - φιλόσοφοι, άγιοι, ποιητές - μπορεί να είναι θεμιτό να είναι απομονωμένοι, και ακόμη και αυτοί συχνά δέχτηκαν κριτική για αυτό το πράγμα. Οι κοινοί θνητοί που προτίμησαν τη μοναξιά από την κοινωνικότητα, καταδικάστηκαν ασυζητητί.

Άτομα, τα οποία, μέσω του θανάτου, της εγκατάλειψης, ή άλλης ατυχίας, αναγκάστηκαν να υποστούν τη μοναξιά - πολύ πιο σπάνια στις παραδοσιακές κοινωνίες, απ' ό, τι σήμερα - ήταν συχνά αντικείμενο υποψίας, ειδικά αν παρουσίαζαν κάποια από τις ψυχοπαθολογικές καταστάσεις που σχετίζονταν με τη απομόνωση (μελαγχολία, μισανθρωπία, παραφροσύνη).

Από την καταδίκη στη συμπάθεια

Η απομόνωση είχε τους υπερασπιστές της, αλλά αυτοί ήταν ως επί το πλείστον η μειοψηφία. Μόλις στα τέλη του 18ου αιώνα, αυτή η εκούσια μοναξιά πήρε τον ρομαντικό, συναισθηματικό χαρακτήρα της - την περίφημη "ευδαιμονία της μοναξιάς" - όμως συχνά, οι ερημίτες εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζονται με αποδοκιμασία. Και μάλλον έπρεπε να μπει για τα καλά ο 19ος αιώνας, για να θεωρηθούν 'μοναχικά', τα άτομα που υπέφεραν από ανεπιθύμητη μοναξιά. Λέω "μάλλον", γιατί η ιστορία της μοναχικότητας και της μοναξιάς μόλις έχει αρχίσει να ερευνάται, και πολλά πράγματα εξακολουθούν να μην είναι κατανοητά.

Είναι σαφές, όμως, ότι στους τρεις αιώνες από τη δημοσίευση του 'Ροβινσώνα Κρούσου', η μοναχικότητα έχει απεκδυθεί τη φήμη της ως μίας ανίερης, φαύλης κατάστασης. Η ηθική καταδίκη έχει αντικατασταθεί από την αποδοχή, και ακόμη και τον θαυμασμό της επιλεκτικής μοναξιάς - από μία μικρή μερίδα της σύγχρονης κοινωνίας - και την ευρεία συμπάθεια για τα μοναχικά άτομα, τα οποία αποτελούν ένα τόσο μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας.

Ίσως οι θρήνοι του Κρούσου για τη μοναξιά του, όσοι πρόσκαιροι και αν είναι, να σηματοδοτούν την αρχή της μεταμόρφωσής του, καθώς ο ναυαγός ναυτικός, αγναντεύοντας το άδειο πέλαγος, αισθάνεται "τόσο δυνατή την επιθυμία της παρέας με τους συνανθρώπους του" που το σώμα του συγκλονίζεται από αυτήν. Σήμερα, είναι αυτός ο φρικτός πόνος, περισσότερο από τις προσπάθειες του Κρούσου για την επιβίωση, που μας αγγίζει, καθώς σκεφτόμαστε τα εκατομμύρια των συνανθρώπων μας που υποφέρουν από αυτήν, την πιο μοναχική από τις σύγχρονες μορφές δυστυχίας.

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου: "Robinson Crusoe and the morality of solitude" από τα αγγλικά, και δημοσιεύεται στο παρόν ιστολόγιο με βάση τους όρους της άδειας Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) Creative Commons.

Διαβάστε επίσης:

Ροβινσώνας Κρούσος - Wikipedia

Ο Ροβινσώνας Κρούσος 

Εντερική οξειδωτική τροποποίηση πολυφαινολών, πρεβιοτικών, προβιοτικών, και μεταβιοτικών σε συνθήκες εργαστηρίου

Η μελέτη αξιολόγησε τη μεμονωμένη και συνδυασμένη δράση πολυφαινολών (κουερσετίνης), πρεβιοτικών (γαλακτοολιγοσακχαριτών), προβιοτικών (οξεόφιλου γαλακτοβάκιλλου), και/ή μεταβιοτικών (άβιου οξεόφιλου γαλακτοβάκιλλου) στην κυτταρική οξειδωτική κατάσταση εντερικών επιθηλιακών κυττάρων CACO-2. 

Τα κύτταρα CACO-2 υπέστησαν κατεργασία με κουερσετίνη (1 µmol L-1), γαλακτοολιγοσακχαρίτη (4 mg mL-1), οξεόφιλο γαλακτοβάκιλλο (2 x 106 CFU mL-1), και/ή άβιο οξεόφιλο γαλακτοβάκιλλο (2 x 106 CFU mL-1), μεμονωμένα, και σε όλους τους συνδυασμούς, κατά τη διάρκεια εικοσιτεσσάρων ωρών. 

Μετρήθηκαν οι κυτταρικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες (δραστηριότητα εκκαθάρισης ριζών από το DPPH, Ιδιότητα του Οξυγόνου ως προς την Απορρόφηση Ριζών, Συνολικό Δυναμικό Παγίδευσης Ριζών Υπεροξειδίου), αντιοξειδωτικές ενζυμικές δραστηριότητες (υπεροξειδική δισμουτάση και υπεροξειδάση), και οξειδωτικές βλάβες (ισοπροστάνια-F2 και λιπιδικά υδροϋπεροξείδια). Προσδιορίστηκε η κουερσετίνη και τα συνολικά λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας (οξικό, προπιονικό, και βουτυρικό οξύ). 

Η κατεργασία με κουερσετίνη ή άβιο οξεόφιλο γαλακτοβάκιλλο παρουσίασε σημαντικά μεγαλύτερη κυτταρική αντιοξειδωτική δράση σε σύγκριση με την κατεργασία χωρίς κουερσετίνη ή άβιο οξεόφιλο γαλακτοβάκιλλο.

Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της κατεργασίας με κουερσετίνη και άβιο οξεόφιλο γαλακτοβάκιλλο ήταν σημαντικά ισχυρότερες από τις αντίστοιχες ιδιότητες χωρίς τέτοια κατεργασία. 

Η κουερσετίνη και τα λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας που συγκεντρώθηκαν στα κύτταρα CACO-2 επωάστηκαν με κουερσετίνη και άβιο οξεόφιλο γαλακτοβάκιλλο, αντίστοιχα. 

Οι πολυφαινόλες, τα προβιοτικά, και τα μεταβιοτικά, μεμονωμένα ή αλληλοεξαρτώμενα, επηρέασαν την οξειδωτική κατάσταση των εντερικών επιθηλιακών κυττάρων CACO-2 και τα προστάτευσαν από οξειδωτική βλάβη.

Λέξεις-κλειδιά:
Εντερικό οξειδωτικό στρες, πολυφαινόλες, πρεβιοτικά, προβιοτικά, μεταβιοτικά

Διαβάστε επίσης:

Η τεχνολογία επεξεργασίας, χημική σύσταση, μικροβιακή ποιότητα, και οφέλη των αποξηραμένων φρούτων για την υγεία

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση της περίληψης του άρθρου: "Gut oxidative modulation of polyphenol, prebiotic, probiotic, and postbiotic in vitro" από τα αγγλικά, με βάση τους όρους της άδειας χρήσης Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) Creative Commons license

Από το Διαδίκτυο:

Προβιοτικά και πρεβιοτικά: Τι είναι και πώς ωφελούν την υγεία μας

Οικονομική του κοινωνικού μηχανισμού

Περίληψη

Η παρούσα εργασία εξετάζει τη σημασία του κοινωνικού μηχανισμού που συμπληρώνει τους μηχανισμούς αγοράς και ισχύος σε ένα σύστημα κατά τη διάρκεια μίας περιόδου κρίσης, και ο οποίος ορίζεται ως μηχανισμός κατανομής πόρων, μέσω του οποίου, ένα τουλάχιστον άτομο προτείνει την εθελοντική συνεργασία, και η πρόταση αυτή δεν απορρίπτεται. Αν και ο εν λόγω κοινωνικός μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με τον "οικονομικό άνθρωπο" σε αμοιβαία επωφελείς συνθήκες, μπορεί να ενεργοποιηθεί περισσότερο με τις κοινωνικές προτιμήσεις για τον αλτρουισμό και την αμοιβαιότητα, και με τους κανόνες ή τις κοσμοθεωρίες που ενθαρρύνουν τη συνεργασία. Άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με αυτά περιλαμβάνουν τα προτερήματα του χαρακτήρα που συνεισφέρουν στην κοινότητα και την κοινωνία, γνωστά ως αρετές, με την έννοια της ευεξίας που σχετίζεται με τις αρετές να είναι γνωστή ως ευδαιμονία. Κάποιες πτυχές της απόκτησης αρετών μπορεί να θεωρηθούν ως μεταβαλλόμενες προτιμήσεις, και υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που δείχνουν ότι οι μεταβολές στην εμπιστοσύνη σχετίζονται με μεταβολές στις προτιμήσεις. Η ηγεσία είναι ένα παράδειγμα της αρετής της δικαιοσύνης, και η "ηγεσία που υπηρετεί" (servant leadership), φαίνεται σημαντική για τον κοινωνικό μηχανισμό, όπως και η υιοθέτηση μίας άποψης. Για την αξιολόγηση των πολιτικών, η κανονιστική οικονομική, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά στη συνεπειοκρατία, μπορεί να μην αρκεί, και η ηθική της αρετής φαίνεται απαραίτητη, όταν ο κοινωνικός μηχανισμός είναι σημαντικός.

 

Εισαγωγή

Υπάρχουν τρεις σημαντικοί μηχανισμοί που δρουν στο οικονομικό σύστημα. Αυτοί είναι ο μηχανισμός της αγοράς (ο οποίος αποτελείται από τον μηχανισμό διαμόρφωσης των τιμών και τον μηχανισμό ανταγωνισμού), ο μηχανισμός ισχύος (ένας μηχανισμός, ο οποίος μπορεί, για παράδειγμα, να υποχρεώσει τα άτομα να καταβάλλουν φόρους εξαιτίας της ισχύος του νομικού συστήματος), και ο κοινωνικός μηχανισμός (ένας μηχανισμός, στον οποίο, ένα τουλάχιστον άτομο προτείνει την εθελοντική συνεργασία, και η πρόταση αυτή δεν απορρίπτεται).

Ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού εξετάζεται λεπτομερώς στο Μέρος 3. Κάποια βασικά σημεία αφετηρίας. Πρώτον, ο κοινωνικός μηχανισμός επιδιώκεται να είναι διακριτός από τους υπόλοιπους δύο μηχανισμούς, παρόλο που μπορεί να συνδυαστεί με αμφότερους ή με έναν μόνο από τους δύο άλλους μηχανισμούς. Δεύτερον, η κύρια χρήση του είναι εντός αυτού που μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικός κλάδος οικογενειών και μη κερδοσκοπικών οργανισμών, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στον κλάδο της αγοράς των κερδοσκοπικών οργανισμών.

Πάρτε για παράδειγμα την Ιαπωνική Οικονομική Ένωση-ΙΟΕ (Japanese Economic Association). Η παρούσα εργασία στηρίζεται στην προεδρική ομιλία που δόθηκε στη Φθινοπωρινή Συνεδρίαση της ΙΟΕ το 2021, η οποία ήταν το πρώτο υβριδικό συνέδριο της ΙΟΕ δεδομένης της πανδημίας του COVID-19, και αποτελούνταν τόσο από διαδικτυακές συναντήσεις, όσο και δια ζώσης, και στηρίχθηκε στην Εαρινή Συνεδρίαση το 2020, η οποία ήταν το πρώτο διαδικτυακό της συνέδριο. Ο COVID-19 δημιούργησε πολλές προκλήσεις που, ως ακαδημαϊκός σύλλογος, η ΙΟΕ δεν είχε βιώσει ποτέ στο παρελθόν, όμως οι πρόεδροι των οργανωτικών επιτροπών και των επιτροπών προγραμματισμού και οι διευθύνοντες που ήταν επιφορτισμένοι με τη διοργάνωση του συνεδρίου, και πολλά άλλα μέλη της ένωσης διέθεσαν τον χρόνο τους και κατέβαλαν προσπάθειες εθελοντικά, για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων και για να προχωρήσει η διοργάνωση του συνεδρίου. Αυτό δείχνει τον κοινωνικό μηχανισμό επί το έργον

Επιπρόσθετα, χωρίς το διοικητικό έργο των υπαλλήλων γραφείου της ΙΟΕ, οι οποίοι δεν είναι μέλη της ένωσης, δεν θα ήταν εφικτές δράσεις όπως η διοργάνωση του συνεδρίου. Έτσι, ο μηχανισμός της αγοράς με τη μορφή της αγοράς εργασίας δρα εδώ. Τέλος, στη συνεδρία ανακοινώσεων για το διαδικτυακό συνέδριο, υπάρχει πάντα η πιθανότητα ο παρουσιαστής και το ακροατήριο να είναι κατ' ιδίαν, και τότε γίνεται πιο σημαντικό να αποφευχθεί η παρενόχληση σε αυτές τις συνθήκες. Έτσι, υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που σχετίζονται με τον νόμο, όπως ο διορισμός της πρώτης Επιτροπής Καταπολέμησης της Παρενόχλησης στο Φθινοπωρινό Συνέδριο του 2020, και ο διορισμός της νέας επιτροπής επιφορτισμένης με νομικές υποθέσεις τον Μάιο του 2021. Αυτό δείχνει τον μηχανισμό ισχύος επί το έργον.

Συνήθως θεωρούμε ότι οι τρεις κύριοι τομείς της οικονομίας, οι οποίοι είναι ο τομέας της αγοράς, ο δημόσιος τομέας, και ο τομέας της κοινωνίας, αντιστοιχούν, διαδοχικά με τον μηχανισμό της αγοράς, τον μηχανισμό ισχύος, και τον κοινωνικό μηχανισμό, με την έννοια ότι είναι μόνο στον κάθε έναν από αυτούς, όπου δρα ένας από τους τρεις μηχανισμούς. Εν πρώτοις, αυτό φαίνεται να ισχύει για την ΙΟΕ, η οποία δεν είναι ούτε κερδοσκοπική εταιρεία στον τομέα της αγοράς, ούτε κρατική υπηρεσία στον δημόσιο τομέα, αλλά βρίσκεται στον κοινωνικό τομέα, και στηρίζεται στον τρόπο λειτουργίας του κοινωνικού μηχανισμού από πολλές εθελοντές. Ωστόσο, η ένωση όχι μόνο χρησιμοποιεί τον κοινωνικό μηχανισμό, αλλά αναμιγνύει τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος με αυτόν για την εκτέλεση έργων για τον σκοπό της ένωσης. Οι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις στον τομέα της αγοράς, και οι εθνικές και τοπικές κυβερνήσεις στον δημόσιο τομέα χρησιμοποιούν επίσης ένα μείγμα των τριών μηχανισμών, οπότε είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ των τριών τομέων και των τριών μηχανισμών. Στην παρούσα εργασία, εξετάζω τον τρόπο, με τον οποίο οποιαδήποτε ομάδα δύο ή περισσότερων ατόμων μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα μείγμα των τριών μηχανισμών, περιγράφοντας πώς είναι αυτοί οι μηχανισμοί, και πώς θα πρέπει να συνδυάζονται. Ο μηχανισμός της αγοράς, ο μηχανισμός ισχύος, και ο κοινωνικός μηχανισμός είναι όλοι τους εργαλεία αυτοί καθ' εαυτοί, και μπορεί να χρησιμοποιηθούν για καλό ή κακό σκοπό.

Το υπόλοιπο της εργασίας οργανώνεται ως εξής. Η Ενότητα 2 εξετάζει τη σημασία του κοινωνικού μηχανισμού και τη σχέση του με τη φάση της οικονομικής ανάπτυξης. Σε χώρες με χαμηλό εισόδημα, ο κοινωνικός μηχανισμός παίζει σημαντικό ρόλο, όμως καθώς η οικονομική ανάπτυξη προχωρά, ο κοινωνικός μηχανισμός χάνει τη σημασία του. Ωστόσο, καθώς η οικονομική ανάπτυξη προχωρά σταδιακά, θα συμβαίνουν περίοδοι κρίσης που απορρέουν από περιβαλλοντικά προβλήματα, και υπογεννητικότητα και δημογραφική γήρανση. Ακόμη και χώρες με υψηλό εισόδημα θα είναι δύσκολο να ανταποκριθούν σε αυτές προκλήσεις μόνο με τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος, και ο κοινωνικός μηχανισμός θα καταστεί για μία ακόμη φορά σημαντικός.

Στην Ενότητα 3 ορίζεται ο κοινωνικός μηχανισμός, χρησιμοποιώντας την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου και του Παρασκευά. Ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού προτείνεται ως μηχανισμός, στον οποίο, τουλάχιστον ένα άτομο προτείνει εθελοντική συνεργασία, η οποία δεν απορρίπτεται. Στις Ενότητες 4 και 5 παρέχονται παραδείγματα του τρόπου, με τον οποίο ο εν λόγω κοινωνικός μηχανισμός μπορεί να αποτυπωθεί στην παραδοσιακή οικονομική, η οποία υποθέτει την ύπαρξη ατομιστικών και λογικών οικονομικών παραγόντων (οικονομικός άνθρωπος), και τη συμπεριφορική οικονομική, η οποία δεν υποθέτει κάτι τέτοιο. Οι παρακάτω ενότητες εξετάζουν τη σχέση μεταξύ του κοινωνικού μηχανισμού και διάφορων εννοιών: της αρετής και της ευδαιμονίας στην Ενότ. 6, των ενδογενών προτιμήσεων και της εμπιστοσύνης στην Ενότ. 7, της ηγεσίας στην Ενότ. 8, και της υιοθέτησης μίας άποψης και των κοινωνικών μηχανισμών στην Ενότ. 9.

Από κοινού, αυτές οι ενότητες παρέχουν το πλαίσιο αναφοράς της κανονιστικής οικονομικής, η οποία μελετά πώς θα πρέπει να κατανέμονται οι πόροι, σε αντίθεση με τη θετική οικονομική, η οποία μελετά πώς κατανέμονται οι σπάνιοι πόροι. Στη συνέχεια, στην Ενότητα 10 παρουσιάζεται ένα αναλυτικό πλαίσιο που εισάγει στην ηθική της αρετής, μία ηθική προσέγγιση που δίνει έμφαση στην αρετή, η οποία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του κοινωνικού μηχανισμού εντός της κανονιστικής οικονομικής. Παρουσιάζεται επίσης μία εφαρμογή της κανονιστικής οικονομικής στο πρόβλημα της ανάθεσης της παιδικής φροντίδας σε τρίτους. Τέλος, στην Ενότ. 11 παρουσιάζεται το συμπέρασμα, και η κατεύθυνση της μελλοντικής έρευνας.

Η περίοδος κρίσης και ο κοινωνικός μηχανισμός

Ο Sandel (2009) περιγράφει πώς ένα βενζινάδικο στο Ορλάντο της Φλόριντας πούλησε σακούλες με πάγο αξίας 2 δολαρίων για 10 δολάρια, μετά την καταστροφή του Τυφώνα Charley το 2004, και πώς μία γυναίκα ηλικίας 77 χρονών που απομακρύνθηκε μαζί με τον ηλικιωμένο σύζυγό της, εξήγησε ότι της χρέωσαν 260 δολάρια για ένα δωμάτιο μοτέλ που κανονικά κοστίζει 40 δολάρια τη διανυκτέρευση. Σε αυτά τα παραδείγματα, υπάρχει ένα αποτελεσματικός μηχανισμός της αγοράς που δρα, με την έννοια ότι δεν υπάρχει ανάγκη να περιμένεις στη σειρά. Όμως, η Πολιτεία της Φλόριντας έχει έναν νόμο που απαγορεύει τις απότομες αυξήσεις των τιμών, και ένα μοτέλ έχασε μία δίκη και χρειάστηκε να καταβάλει συνολικά 70.000$ σε πρόστιμα και αποζημίωση (ένα παράδειγμα του μηχανισμού ισχύος).

Αντίθετα, στον απόηχο του Μεγάλου Σεισμού της Ανατολικής Ιαπωνίας του 2011, οι άνθρωποι στέκονταν στη σειρά με τάξη ακόμη και μπροστά από μισογεμάτα καταστήματα, κάνοντας την αγγλόφωνη διαδικτυακή κοινότητα να παρατηρήσει ότι οι Ιάπωνες ήταν ήρεμοι, και να αναρωτηθεί αν θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο σε μία δυτική χώρα μετά από μία ανάλογη καταστροφή. Πολλά καταστήματα δεν χρησιμοποίησαν τον μηχανισμό της αγοράς για να αυξήσουν τις τιμές, αλλά τον κοινωνικό μηχανισμό, αντί γι' αυτόν.

Σε περίπτωση καταστροφής, θα ήταν ενδεδειγμένη η χρήση και των τριών μηχανισμών μαζί, καθώς ο καθένας έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Με τον μηχανισμό ισχύος, οι φόροι χρησιμοποιούνται για τη δωρεάν διάθεση ειδών καθημερινής ανάγκης, όμως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες ουρές. Διαφορετικά, με τον κοινωνικό μηχανισμό, τα καταστήματα θα πωλούν είδη καθημερινής ανάγκης χωρίς να αυξάνουν τις τιμές τους, αλλά οι ουρές θα είναι μεγαλύτερες, εφόσον δεν "αυξάνουν τις τιμές αυθαίρετα", ως απάντηση στην εμπιστοσύνη των γειτονικών κοινωνιών. Τέλος, ο μηχανισμός της αγοράς αυξάνει τις τιμές των ειδών καθημερινής ανάγκης, έτσι ώστε να μην υπάρχουν ουρές. Επομένως, αν μία μητέρα που χρειάζεται νερό για το μωρό της αμέσως, διαθέτει τα χρήματα, και η ζωή του μωρού της κινδυνεύει, αν περιμένει στη σειρά, μπορεί να συνεχίσει να είναι διατεθειμένη να αγοράσει, ακόμη και αν υπάρχει κάποιο κατάστημα που αυξάνει τις τιμές.

Σήμερα, ο κόσμος βιώνει καταστροφές, πανδημίες λοιμωδών νόσων, και περιβαλλοντικά προβλήματα μεγάλης κλίμακας. Επιπρόσθετα, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος κρίσης, εξαιτίας της υπογεννητικότητας και της δημογραφικής γήρανσης σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο. Για παράδειγμα, υπάρχει το ενδεχόμενο κρατικής οικονομικής κρίσης στην Ιαπωνία, αν τα πραγματικά επιτόκια αυξηθούν παγκοσμίως.

Δεν μπορούμε να στηριχθούμε μόνο στον μηχανισμό της αγοράς για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Ένας σημαντικός λόγος είναι η αύξηση του αριθμού και του μεριδίου του πληθυσμού των ηλικιωμένων που αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τους μηχανισμούς της αγοράς αυτούς καθεαυτούς, λόγω της φυσικής επιδείνωσης των γνωστικών ικανοτήτων και της άνοιας που προκαλείται από τη γήρανση. Ένας άλλος λόγος είναι ότι ο μηχανισμός αγοράς μπορεί να μη είναι χρήσιμος σε κάποιες επείγουσες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, όταν γίνει ένας σεισμός, φανταστείτε μία κατάσταση, στην οποία είναι εφικτές οι πληρωμές μόνο με μετρητά, και εσείς δεν έχετε καθόλου μετρητά. Ομοίως, η αποκλειστική εξάρτηση από τον μηχανισμό ισχύος του κράτους που να συμπληρώνει τον μηχανισμό της αγοράς θα επιταχύνει τη δημόσια οικονομική κρίση που προκαλείται από την υπογεννητικότητα και τη δημογραφική γήρανση. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη χρήση του κοινωνικού μηχανισμού, σε συνδυασμό με τους δύο άλλους μηχανισμούς.

Ο κοινωνικός μηχανισμός είναι σημαντικός για χώρες με χαμηλό εισόδημα, ενώ η σημασία του μειώνεται, καθώς αρχίζει η οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, οι Ogaki και Ohtake (2019) προβλέπουν ότι η σημασία του κοινωνικού μηχανισμού θα αυξάνεται πάλι, όταν το ποσοστό γεννήσεων αρχίσει να μειώνεται, και ο πληθυσμός αρχίζει να γερνά, διότι θα είναι δύσκολο να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις μόνο με τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος.

Έτσι, παρότι η σημασία του κοινωνικού μηχανισμού αναμένεται να αυξηθεί πάλι σε εποχή κρίσης, η σημασία της κατανόησης του τρόπου λειτουργίας του κοινωνικού μηχανισμού, σε συνδυασμό με τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος, έχει αναγνωριστεί προ πολλού. Ένας λόγος είναι ότι η συνεχής αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην απασχόληση σημαίνει ότι η εργασία που σχετίζεται με την φροντίδα, όπως η φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, και ταν ασθενών έχει μετατοπιστεί από τις γυναίκες μέσα στις οικογένειες, σε πληρωμένη εργασία (Folbre, 2001, Folbre & Nelson, 2000). Ακόμη ένας λόγος είναι ότι ο κοινωνικός μηχανισμός, ως προς το στοιχείο ανταλλαγής δώρων, είναι συχνά σημαντικός στις σχέσεις εργαζόμενου-εργοδότη. Οι Cooper και Kagel (2016) διερευνούν τη σχετική εκτεταμένη πειραματική οικονομική βιβλιογραφία.

Ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού

Πώς θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον κοινωνικό μηχανισμό; Όπως είναι φυσικό, το πώς τον ορίζουμε θα εξαρτηθεί από τον σκοπό της έρευνας. Στην παρούσα ενότητα, εξετάζουμε έναν ορισμό για ερευνητικούς σκοπούς, ο οποίος να ανταποκρίνεται σε περιόδους κρίσης. Ο Hayami (2009) εισήγαγε την έννοια του κοινωνικού μηχανισμού, και τον όρισε ως ένα μηχανισμό που καθοδηγεί τα μέλη της κοινωνίας με σκοπό την εθελοντική συνεργασία με βάση την εντατική χρήση κοινωνικού κεφαλαίου. Στη συνέχεια, διαχώρισε το οικονομικό σύστημα σε τρεις κύριες κατηγορίες: τον κοινωνικό μηχανισμό, τον μηχανισμό της αγοράς, και τον κρατικό μηχανισμό. Παρόλο που υπήρξαν προσεγγίσεις που διαχώρισαν την οικονομία σε κοινωνία, αγορά, και κράτος (π.χ., Bowles & Gintis, 2002, Hayami, 1989), θα ήθελα να εξετάσω ποια είναι η σημασία, εφόσον υπάρχει, της προσθήκης της λέξης "μηχανισμός". Αργότερα, οι Ogaki και Ohtake (2019) όρισαν την έννοια του κοινωνικού μηχανισμού, ακολουθώντας των Hayami (2009), όμως στον ορισμό τους εισήγαγαν τον ρόλο του ανθρώπινου, του πνευματικού, αλλά και του κοινωνικού κεφαλαίου. Επιπρόσθετα, και αντίθετα με τον Hayami (2009), όρισαν τον δημόσιο μηχανισμό που χρησιμοποιείται από τον δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένης της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως έναν από τους τρεις μηχανισμούς παράλληλα με τον κοινωνικό μηχανισμό και τον μηχανισμό της αγοράς.

Είναι επίσης δυνατόν να φανταστούμε την οικονομία με τη μορφή τομέων, όπως είναι ο κοινωνικός τομέας, ο τομέας της αγοράς, και ο κρατικός (ή δημόσιος) τομέας. Ο Rajan (2019) όρισε την αγορά, το κράτος, και την κοινωνία ως τους τρεις πυλώνες της οικονομίας, με τον τρίτο πυλώνα να είναι η τοπική κοινωνία. Όμως, όπως ακριβώς η ΙΟΕ χρησιμοποίησε ένα μίγμα των τριών μηχανισμών στην αντιμετώπιση του COVID-19, τίθεται το ερώτημα, πώς ένα μεμονωμένο άτομο, ομάδα, ή τομέας μπορεί και θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα μίγμα των τριών μηχανισμών. Σκεπτόμενοι με βάση τους μηχανισμούς, και όχι τους τομείς, θα μπορέσουμε να αναλύσουμε το ζήτημα καλύτερα.

Επειδή οι τρεις μηχανισμοί νοούνται ως τουλάχιστον διακριτοί μεταξύ τους, χωρίς να αλληλοεπικαλύπτονται, ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού επηρεάζεται από το πώς ορίζουμε τους άλλους δύο μηχανισμούς. Όταν ορίζουμε τον κρατικό μηχανισμό όπως ο Hayami (2009), και τον δημόσιο μηχανισμό όπως οι Ogaki και Ohtake (2019), ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού επηρεάζεται από τομείς. Ορίζοντας τον μηχανισμό ισχύος χωρίς καμία αναφορά σε κάποιον τομέα, μπορούμε να απαλλαγούμε από τους τομείς, για έναν νέο ορισμό του κοινωνικού μηχανισμού. Γι' αυτόν τον λόγο, επανεξετάζουμε τον ορισμό του κοινωνικού μηχανισμού, αναλογιζόμενοι ένα βασικό μοντέλο δύο ατόμων.

Στη μακροοικονομική, το κυριότερο μοντέλο είναι η περίφημη οικονομία του Ροβινσώνα Κρούσου, του ενός αντιπροσωπευτικού ατόμου, το οποίο, αν θεωρήσουμε ότι ισχύει ένα αθροιστικό θεώρημα, επεκτείνεται στη συνέχεια στο επίπεδο της οικονομίας των πολλών ατόμων. Στο μυθιστόρημα "Ροβινσώνας Κρούσος" του Ντάνιελ Ντεφόου, ο Ροβινσώνας, ο οποίος ζει μόνος του σε ένα ακατοίκητο νησί 25 χρόνια, σώζει έναν αιχμάλωτο πολέμου (στον οποίο δίνει το όνομα "Παρασκευάς") που επρόκειτο να θανατωθεί και να φαγωθεί, όταν οι κανίβαλοι κάτοικοι ενός γειτονικού νησιού εμφανίζονται στη στεριά. Για να εξετάσουμε ένα βασικό μοντέλο για τους τρεις μηχανισμούς, μπορούμε να ανατρέξουμε σε αυτήν την ιστορία του Ροβινσώνα και του Παρασκευά, οι οποίοι είναι τελείως διαφορετικοί στη γλώσσα και την κουλτούρα, αλλά συναντώνται σε μία κρίση όπου μένουν μόνοι σε ένα νησί, και όπου είναι δύσκολο να επιβιώσουν.

Ο Ροβινσώνας έχει όπλα, τα οποία, ο Παρασκευάς ούτε καν ξέρει να χρησιμοποιεί. Ο Ροβινσώνας στην αρχή απειλεί τον Παρασκευά με όπλο για να τον κάνει να υπακούσει τις διαταγές τους. Ο Ροβινσώνας χρησιμοποιεί επίσης το όπλο του για να αναγκάσει τον Παρασκευά να υπακούσει τη δική του κοινωνική νόρμα, ότι ο κανιβαλισμός είναι κάτι κακό. Αυτός είναι ένας μηχανισμός ισχύος. Στην αρχή, ο Ροβινσώνας φροντίζει να επινοήσει έναν τρόπο για να αποτρέψει τον Παρασκευά από το να του επιτεθεί, ενώ ο ίδιος κοιμάται. Όμως, ο Παρασκευάς έχει έναν εξαιρετικά συνεργάσιμο χαρακτήρα, και βλέπει τον Ροβινσώνα ως σωτήρα. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως εμφάνιση μίας μονόδρομης αίσθησης κοινωνίας, όπου ο Παρασκευάς αντιλαμβάνεται ότι ο Ροβινσώνας και ο ίδιος ανήκουν σε μία κοινωνία. Ο Παρασκευάς στη συνέχεια λειτουργεί με γνώμονα τη επιθυμία του να ανταποδώσει τη χάρη. Αυτή είναι μία μονόδρομη και εθελοντική συνεργατική πράξη με βάση τον συνεργάσιμο χαρακτήρα του Παρασκευά, και επειδή ο Ροβινσώνας δεν απορρίπτει την πρόταση συνεργάσιμης συμπεριφοράς για τον κοινό σκοπό της επιβίωσης πάνω σε ένα απομονωμένο νησί, αρχίζει να λειτουργεί ένας αμφίδρομος μηχανισμός επικοινωνίας.

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου Economics of the community mechanism, του Masao Ogaki, και δημοσιεύεται στο παρόν ιστολόγιο με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις της άδειας Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) Creative Commons

Διαβάστε επίσης:

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την "Πρόταση για απόφαση του Συμβουλίου περί δημιουργίας κοινοτικού μηχανισμού πολιτικής προστασίας (Αναδιατύπωση)"

Οικονομικοί και κοινωνικοί μηχανισμοί στον ορεινό χώρο

Η τοπικότητα ως κοινωνική οικονομική ανάγκη

Η τεχνολογία επεξεργασίας, χημική σύσταση, μικροβιακή ποιότητα, και οφέλη των αποξηραμένων φρούτων για την υγεία

Τα φρέσκα φρούτα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία, και αλλοιώνονται γρήγορα, αν η διακίνησή τους δεν γίνει με τον σωστό τρόπο. 

Η χρήση τεχνολογιών αποθήκευσης, όπως η ψύξη και η ελεγχόμενη ατμόσφαιρα, συνεπάγονται εξαιρετικά υψηλό κόστος, εξαιτίας της απαίτησης συνεχούς παροχής ενέργειας σε όλο το εύρος της εφοδιαστικής αλυσίδας. 

Έτσι, η αποξήρανση των φρούτων χρησιμοποιείται για τον περιορισμό των απωλειών μετά τη συγκομιδή, και ως μέσο διευκόλυνσης της αποθήκευσης, μεταφοράς, και διαθεσιμότητας καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. 

Τα φρούτα σε αποξηραμένη μορφή αποτελούν συμπυκνωμένη μορφή σημαντικών θρεπτικών συστατικών, και χρησιμεύουν ως πολύτιμες υγιεινές τροφές. 

Η συστηματική κατανάλωση αποξηραμένων φρούτων συνιστάται για την επίτευξη του πλήρους οφέλους που προέρχεται από τα εγγενή, ζωτικής σημασίας, θρεπτικά συστατικά και τις βιοδραστικές χημικές ενώσεις τους. 

Τα φρούτα αποξηραίνονται με διάφορες τεχνικές ξήρανσης, συμπεριλαμβανομένων των παραδοσιακών (ξήρανση στον ήλιο, ξήρανση στη σκιά) και των νέων (με μικροκύματα, με υπέρυθρη ακτινοβολία, με ψύξη, και υβριδική ξήρανση) μεθόδων ξήρανσης, κτλ. 

Η αποξήρανση των φρούτων με τη χρήση παραδοσιακών μεθόδων, όπως η ξήρανση στον ήλιο ή η υπαίθρια ξήρανση, είναι χρονοβόρες, και μπορεί να οδηγήσουν σε κατώτερη ποιότητα, σε συνδυασμό με τη μικροβιακή επιμόλυνση. 

Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι τα αποξηραμένα φρούτα μπορεί να περιέχουν παθογόνους παράγοντες που μεταφέρονται με τα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων, των ζυμών, και του μουχλών, τα οποία μπορεί να ευθύνονται για την εκδήλωση θανατηφόρων ασθενειών. 

Στην παρούσα ανασκόπηση, εξετάστηκε η αποξήρανση των φρέσκων φρούτων με διάφορες μεθόδους ξήρανσης, καθώς και η χημική σύσταση, η μικροβιακή ποιότητα, και τα οφέλη των αποξηραμένων φρούτων για την υγεία.

Η παρούσα περίληψη είναι μετάφραση της περίληψης του άρθρου: Processing technology, chemical composition, microbial quality and health benefits of dried fruits, το οποίο δημοσιεύτηκε από τους Asima Sajad Shah, S. V. Bhat, Khalid Muzaffar, Salam A. Ibrahim, και B. N. Dar στο περιοδικό Current Research in Nutrition and Food Science Journal, και δημοσιεύεται στο παρόν ιστολόγιο με βάση τους όρους της άδειας Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) Creative Commons license

Σχετικές πηγές:

Εφαρμογή τεχνολογίας εμποδίων για την παρασκευή προϊόντων με βελτιωμένα χαρακτηριστικά και αυξημένη διατηρησιμότητα

Ποιότητα και ασφάλεια στην παραγωγή φρέσκων φρούτων και λαχανικών

Η ακτινοβόληση στην επεξεργασία των τροφίμων

Γιατί έπεσε/ανέβηκε η τιμή του Bitcoin χθες/την προηγούμενη εβδομάδα/τον προηγούμενο μήνα;

Η τιμή του κρυπτονομίσματος Bitcoin καθορίζεται από τον συνδυασμό ενός μικρού αριθμού πολύ μεγάλων συναλλαγών, της έκδοσης Tether, του λεγόμενου "σταθερού νομίσματος" (stablecoin-κρυπτονόμισμα σταθερής αξίας), και της φυσιολογικής προσφοράς και ζήτησης. Για να βρεθεί τι προκάλεσε μία συγκεκριμένη μεταβολή των τιμών, θα πρέπει να εξεταστούν και οι τρεις παράγοντες.

Το Bitcoin, ένα ψηφιακό περιουσιακό στοιχείο, θεωρήθηκε αρχικά ως ένα νέο είδος νομίσματος. Όμως, η αυξανόμενη δημοτικότητά του αποκάλυψε τους περιορισμούς του ως χρήματος, παράλληλα βέβαια με την τεράστια αύξηση της τιμής του, κάνοντας εκατομμυριούχους πολλούς από αυτούς που το υιοθέτησαν πρώτοι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θεωρείται πλέον κυρίως κερδοσκοπική επένδυση (Baur και συν., 2018).

Η τιμή του Bitcoin είναι εξαιρετικά ασταθής, και ακούμε συχνά στις ειδήσεις για τις δραματικές αυξομειώσεις της Στις 9 Νοεμβρίου 2021, έφτασε στο υψηλό των 67.562 δολαρίων ΗΠΑ για ένα Bitcoin, αλλά εννιά εβδομάδες μετά, έπεσε κατά 37%, στα 42.723 δολάρια ΗΠΑ.

Τι προκαλεί αυτές τις μεταβολές της τιμής;

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θα πρέπει πρώτα να δούμε τι είναι στην πραγματικότητα η τιμή του Bitcoin που αναφέρεται στα μέσα ενημέρωσης.

Πώς υπολογίζεται η τιμή του Bitcoin;

Δεν υπάρχει 'επίσημη' τιμή του Bitcoin, οπότε, οι περισσότεροι ειδησεογραφικοί οργανισμοί χρησιμοποιούν τον μέσο όρο των τιμών που δίνουν τα μεγαλύτερα ανταλλακτήρια για συναλλαγές σε αυτό το κρυπτονόμισμα. Καθώς το Bitcoin είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ανταλλάσσεται με πολλά άλλα νομίσματα. Για ευκολία, η τιμή του συνήθως αναφέρεται σε δολάρια ΗΠΑ. Όμως, το κύριο νόμισμα για την αγοραπωλησία Bitcoin δεν είναι το δολάριο, αλλά το Tether, ένα ιδιωτικό ψηφιακό νόμισμα, ή 'σταθερό νόμισμα' (stablecoin), το οποίο συνήθως ανταλλάσσεται με το δολάριο με ισοτιμία ένα προς ένα. Από τεχνικής άποψης, θα ήταν πιο ακριβές, η τιμή του Bitcoin να αναφέρεται σε Tether.

Καθώς η ισοτιμία ένα προς ένα μεταξύ Tether και δολαρίου έχει διατηρηθεί ως τώρα, ο διαχωρισμός ανάμεσα στην τιμή του Tether και την τιμή του δολαρίου έχει θεωρηθεί ασήμαντος από τους επενδυτές μέχρι σήμερα. Όμως, κατά τη διερεύνηση των αιτίων που προκαλούν μεταβολές στην τιμή του Bitcoin, σημαντικός παράγοντας θεωρείται το γεγονός ότι η αγορά του Bitcoin ελέγχεται από το Tether.

Οι τιμές δεν καθορίζονται μόνο από την προσφορά και τη ζήτηση για το επενδυτικό προϊόν, αλλά και από την προσφορά και τη ζήτηση για τα κεφάλαια που χρησιμοποιούνται για την αγορά του. Η αύξηση της προσφοράς κεφαλαίων συχνά οδηγεί σε αύξηση των τιμών, πράγμα που γενικά πιστεύεται ότι αποτελεί ένα από τα κύρια αίτια του πληθωρισμού. Η τιμή του Bitcoin λοιπόν δεν καθορίζεται μόνο από την προσφορά/ζήτηση Bitcoin, αλλά και από την προσφορά/ζήτηση Tether που χρησιμοποιείται για την αγορά του.

Η προσφορά του Tether αυξάνεται σταθερά διαχρονικά. Τον Ιανουάριο του 2021, υπήρχαν 21 δισεκατομμύρια μη εξαργυρωμένα Tether, ενώ με βάση τα στοιχεία της 26ης Νοεμβρίου 2021, υπάρχουν 73,6 δισεκατομμύρια. Τα περισσότερα από αυτά δεν υποστηρίζονται από δολάρια. Σε μία δήλωση τον Μάιο του 2021, η Tether Corporation ανέφερε ότι μόλις το 6,8% υποστηριζόταν από ταμιακά διαθέσιμα ή ισοδύναμα. Επομένως, οι δραστηριότητες της Tether Corporation αυξάνουν σημαντικά την προσφορά κεφαλαίων στον χώρο των κρυπτονομισμάτων.

Όταν οι τιμές αυξάνονται σε όλη την πραγματική οικονομία, ένα από τα πρώτα πράγματα που ερευνούν οι οικονομολόγοι, είναι εάν υπήρξε αντίστοιχη αύξηση της προσφοράς κεφαλαίων. Μπορεί η αύξηση της προσφοράς του Tether να ευθύνεται για την άνοδο της τιμής του Bitcoin;

Επηρεάζεται η τιμή του Bitcoin από την έκδοση Tether;

Η σχέση ανάμεσα στην έκδοση Tether και την τιμή του Bitcoin μελετήθηκε από τους Griffin και Shams (2020). Διαπίστωσαν ότι, κατά τη διάρκεια της έκρηξης του Bitcoin το 2017, οι αυξήσεις της τιμής συχνά προκαλούνταν από έναν μικρό αριθμό μεγάλων αγορών που εκφράζονταν σε Tether, μετά από την έκδοση νέων, μη υποστηριζόμενων, ποσοτήτων Tether. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτή η πρακτική ευθυνόταν τουλάχιστον κατά το ήμισυ για την άνοδο της τιμής του Bitcoin για τους δώδεκα μήνες μετά τον Μάρτιο του 2017.

Από τότε, ο ρυθμός της έκδοσης Tether έχει αυξηθεί τρομερά. Μέσα στους δέκα μήνες που καλύφθηκαν από τη μελέτη των Griffin και Shams, εκδόθηκαν 2,2 δισεκατομμύρια Tether, ενώ τους τελευταίους δέκα μήνες, έχουν εκδοθεί 52,6 δισεκατομμύρια.

Ο κόσμος των κρυπτονομισμάτων εξελίσσεται γρήγορα, οπότε είναι δύσκολο να πούμε με σιγουριά ότι ο εν λόγω παράγοντας εξακολουθεί να παίζει πρωταρχικό ρόλο στις διακυμάνσεις των τιμών. Όμως, η αλυσίδα συστοιχιών (blockchain) του Bitcoin, η οποία καταγράφει κάθε συναλλαγή που αφορά το κρυπτονόμισμα, έδειξε ότι η αύξηση της τιμής του κατά 5.000 δολάρια ΗΠΑ στις 6 Οκτωβρίου 2021, οφειλόταν σε μία και μόνο αγορά Bitcoin αξίας 1,6 δολαρίων δολαρίων ΗΠΑ με Tether. Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η έκδοση Tether εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό καθοριστικό παράγοντα των μεταβολών της τιμής του Bitcoin.

Τι άλλο επηρεάζει την τιμή του Bitcoin;

Δεν είναι ξεκάθαρο αν η εν λόγω αγορά Bitcoin, αξίας 1,6 δισεκατομμυρίου δολαρίων ΗΠΑ, έγινε χρησιμοποιώντας Tether που είχε εκδοθεί πρόσφατα, και είναι θεωρητικά πιθανό να ήταν μία επένδυση από κάποιον πολύ πλούσιο άτομο. Αυτό σχετίζεται με μία άλλη κριτική που διατυπώνεται, η οποία συχνά έχει ως στόχο τις αγορές κρυπτονομισμάτων, δηλαδή το γεγονός ότι ένας μικρός αριθμός 'φαλαινών' (whales) που ελέγχει μεγάλες ποσότητες Bitcoin χειραγωγεί την αγορά για να κερδίσει χρήματα εις βάρος των απλών επενδυτών.

Είναι ευρέως γνωστό ότι η αγορά χαρακτηρίζεται από υψηλή συγκέντρωση. Με βάση τα στοιχεία για τον Νοέμβριο του 2020, το 2% των λογαριασμών έλεγχε περίπου το 95% του Bitcoin. Η τιμή παρουσιάζει 'άλματα' πιο συχνά από ένα συνηθισμένο χρηματοοικονομικό προϊόν, γεγονός που δείχνει ότι η τιμή καθορίζεται από έναν μικρό αριθμό δυσανάλογα μεγάλων συναλλαγών (Shen και συν., 2019).

Παρότι αυτές οι συναλλαγές μπορεί να ανταποκρίνονται στις ειδήσεις, μπορεί επίσης να αποτελούν μία προσπάθεια δημιουργίας μεγάλων και απότομων μεταβολών στην τιμή. Οι μεταβολές αυτές μπορεί να αναγκάσουν 'επενδυτές περιθωρίου' (marginal traders), οι οποίοι χρησιμοποιούν κεφάλαια που έχουν δανειστεί για να ποντάρουν στην τιμή του Bitcoin, να ρευστοποιήσουν, επιτρέποντας σε φάλαινες να αγοράσουν ή πουλήσουν ξανά με κέρδος. Οι μεγάλες αυξήσεις της τιμής μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν για την επιδίωξη δημοσιότητας, καθώς οι μεταβολές της τιμής συνήθως αναφέρονται άκριτα από τα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης. Αυτή η ειδησεογραφική κάλυψη οδηγεί στην αύξηση των επενδύσεων από το κοινό, επιτρέποντας σε μεγάλους κατόχους να εξαργυρώσουν μέρος των Bitcoin που κατέχουν.

Ο τελευταίος παράγοντας που καθορίζει την τιμή του Bitcoin είναι ο βαθμός ενδιαφέροντος που δείχνει το ευρύ κοινό. Η τιμή του Bitcoin φαίνεται ότι ανταποκρίνεται στην αυξημένη ειδησεογραφική κάλυψη και τη συζήτηση σχετικά με τα κρυπτονομίσματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Kraiijeveld και De Smelt, 2020, Rognone και συν., 2020). Ο μηχανισμός αυτός είναι απλός: όταν το Bitcoin ακούγεται στις ειδήσεις, νέοι αγοραστές μπαίνουν στην αγορά, και η τιμή του αυξάνεται.

Γιατί έχει σημασία αυτό;

Οι επενδυτές κρυπτονομισμάτων χωρίς πείρα γενικά θεωρούν ότι η τιμή του Bitcoin είναι άμεση συνάρτηση του ενδιαφέροντος που υπάρχει για το επενδυτικό προϊόν. Αν πιστεύουν ότι θα μπουν στην αγορά πιο πολλά άτομα στο μέλλον, αγοράζουν Bitcoin, ενώ όταν πιστεύουν ότι η αγορά είναι κορεσμένη, τότε πουλούν.

Στην πραγματικότητα, η ίδια η επένδυση σε Bitcoin συγκαταλέγεται αναμφίβολα στους υπόλοιπους παράγοντες που καθορίζουν την τιμή του. Αν συνεχίσει να εκδίδεται Tether, ενώ η ισοτιμία του με το δολάριο παραμένει σταθερή, η τιμή του Bitcoin είναι πολύ πιθανό να αυξηθεί.

Ωστόσο, η Tether Corporation έχει υποστεί κυρώσεις από την Πολιτεία της Νέας Υόρκης και την Επιτροπή Συναλλαγών Συμβολαίων Μελλοντικής Εκπλήρωσης Εμπορευμάτων, ενώ η Bloomberg ανέφερε ότι οι αξιωματούχοι του Tether ανακρίνονται για τραπεζική απάτη. Αν οι ρυθμιστικές αρχές αποφασίσουν την άμεση κατάργηση του Tether, ή οι ενέργειές τους οδηγήσουν σε μαζική φυγή των επενδυτών από το Tether, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση της τιμής του Bitcoin έναντι του δολαρίου.

Η μελλοντική τιμή αποτελεί επίσης συνάρτηση μεγάλων μελλοντικών συναλλαγών, οπότε, η αγορά ή πώληση Bitcoin είναι επίσης ένα ποντάρισμα πάνω στις επόμενες κινήσεις των φαλαινών. Αυτό αποτελεί σαφές μειονέκτημα πληροφόρησης για τους επενδυτές λιανικής, σε σχέση με τους μεγάλους κατόχους.

Για τις αρχές και τα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης, είναι σημαντικό να καταλάβουν ότι η μεταβολή της τιμής του Bitcoin δεν αποτελεί απαραίτητα ένδειξη του ενδιαφέροντος για το κρυπτονόμισμα, των θεμελιωδών οικονομικών μεγεθών, ή της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του Bitcoin ως νομίσματος ή περιουσιακού στοιχείου/επενδυτικού προϊόντος. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν δείχνει κάτι το σημαντικό.

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου από τα αγγλικά:

Why has the price of Bitcoin risen/fallen in the past day/week/month?

και δημοσιεύεται με βάση τους όρους της άδειας Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License

Διαβάστε επίσης:

Γιατί το bitcoin έπεσε σε χαμηλό έξι μηνών

Γιατί έπεσε η τιμή του Bitcoin παρά τα καλά νέα

Bitcoin: Μεγαλύτερο πτώση τιμής προβλέπει η JP Morgan