Αν έτυχε ποτέ να μιλήσετε με κάποιον επιτυχημένο ηγέτη, πρέπει
σίγουρα να παρατηρήσατε την προθυμία του να αναλαμβάνει ηγετικά
καθήκοντα και ρόλους.
Οι ηγέτες αυτοί δείχνουν μία τάση να
αναλαμβάνουν ηγετικούς που συνοδεύονται από πολυάριθμα καθήκοντα και
ευθύνες. Όσο πιο αποτελεσματικός είναι ένας ηγέτης στην εκτέλεση των
καθηκόντων του και την εκπλήρωση των ευθυνών του, τόσο υψηλότερη θα
είναι η θέση και η επιρροή του ως ηγέτη.
Όμως, δεν συμμερίζονται
όλοι οι ηγέτες το ίδιο πάθος για την ηγεσία, και σε πολλές περιπτώσεις,
παρατηρείται το παράδοξο να υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ηγετών που
στην πραγματικότητα φοβούνται την ηγεσία και όλα όσα αυτή συνεπάγεται.
Ηγέτες με πολύ λίγες ικανότητες
Όταν
κάποιος προάγεται σε κάποια ηγετική θέση, πιθανότατα επιλέγεται για τη
θέση αυτή, λόγω των ανώτερων ικανοτήτων του, σε σύγκριση με του
υπόλοιπους υποψηφίους.
Με άλλα λόγια, είναι κοινή πρακτική στους
οργανισμούς, να προάγονται τα άτομα που θεωρούνται ως τα πιο ικανά, με
βάση τα αποτελέσματα που έχουν επιτύχει αυτά τα άτομα.
Ωστόσο,
υπάρχει περίπτωση, αν κάποια άτομα βρεθούν σε ηγετική θέση, παρόλο που
μπορεί να διαθέτουν όντως τις απαραίτητες δεξιότητες, να φανεί ότι
φοβούνται στην πραγματικότητα την ηγεσία. Αυτός ο φόβος είναι αποτέλεσμα
της ανησυχίας που αισθάνονται ότι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα
σχετικά καθήκοντα και ευθύνες, και αυτή η ανησυχία δεν είναι
αδικαιολόγητη.
Ηγέτες με περιορισμένη εμπειρία
Ακόμα κι αν ένας ηγέτης διαθέτει τις βασικές ικανότητες για τη θέση του, τίποτα δεν υποκαθιστά την εμπειρία.
Η
αποκόμιση εκτεταμένης και ποικίλης εμπειρίας σε πολλούς τομείς με το
πέρασμα του χρόνου, η οποία δεν είναι απαραίτητα αντίθετη με την
ανάπτυξη ειδικών δεξιοτήτων σε έναν συγκεκριμένο τομέα, είναι κάτι που
οι σημερινοί οργανισμοί αναζητούν από τους υπαλλήλους τους, και είναι
πρόθυμοι να ανταμείψουν γενναιόδωρα.
Ας υποθέσουμε ότι ένας
ηγέτης διαθέτει περιορισμένη εμπειρία, ακόμη και αν έχει μόλις
προσληφθεί ως εκπαιδευόμενος για να αποκτήσει πρακτική εμπειρία πάνω στη
δουλειά. Η έλλειψη εμπειρίας του θα φανεί αργά ή γρήγορα, καθώς θα
διστάζει να αναλάβει ευθύνες, καθήκοντα, και δράση.
Ο φόβος για
τα διαφορετικές πτυχές που απαρτίζουν την ηγεσία θα είναι εμφανής στη
συμπεριφορά και τη στάση του, ως ένα ακόμη παράδειγμα ηγέτη που φοβάται
την ηγεσία.
Ηγέτες που δεν ενημερώνονται για τις εξελίξεις
Η άγνοια συμπληρώνει την έλλειψη δεξιοτήτων και την απειρία.
Τα δύο τελευταία είναι μειονεκτήματα που μπορεί και πρέπει να διορθωθούν έγκαιρα.
Η
σκόπιμη και συστηματική άγνοια όμως, η οποία μπορεί να αποτελεί
αναπόσπαστο μέρος του τρόπου λειτουργίας ενός ανίκανου ηγέτη, θα
οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, έναν οργανισμό στο χείλος της καταστροφής.
Ως
εκ τούτου, μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητό γιατί ένας ξεπερασμένος
ηγέτης δεν αποτελεί μόνο μειονέκτημα για τον οργανισμό του, αλλά και
παράδειγμα φόβου και δειλίας, όταν πρόκειται για την ανάληψη νέων
καθηκόντων και ευθυνών που προκύπτουν από την αποδοχή των αλλαγών και
των μεταβολών που λαμβάνουν χώρα σε οργανωσιακό επίπεδο.
Άτομα που έγιναν ηγέτες κατά λάθος
Υπάρχει
μία αρχή στη διοίκηση επιχειρήσεων που ονομάζεται «αρχή του Peter»
(Peter's principle), η οποία περιγράφει μια κατάσταση όπου ένας ηγέτης
συνεχίζει να προάγεται σε ανώτερες θέσεις και αξιώματα, χωρίς να είναι
απαραίτητα ικανός για αυτά, φτάνοντας τελικά στο σημείο να
συνειδητοποιήσει, τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι, ότι είναι τελείως
ανίκανος, για να μην πούμε εντελώς άχρηστος, για την τελευταία ηγετική
θέση που ανέλαβε.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αυτοί οι
ηγέτες κρύβουν τον φόβο για την ηγεσία βαθιά μέσα τους. Παρόλο που
συνεχίζουν να αναρριχούνται όλο και πιο ψηλά στη διοικητική ιεραρχία, η
αποτελεσματικότητά τους είναι αμφισβητήσιμη, και μπορεί να παρουσιάσουν
ένα ψεύτικο πρόσωπο ως ηγέτες.
Διαβάστε επίσης: