Οικονομική του κοινωνικού μηχανισμού

Περίληψη

Η παρούσα εργασία εξετάζει τη σημασία του κοινωνικού μηχανισμού που συμπληρώνει τους μηχανισμούς αγοράς και ισχύος σε ένα σύστημα κατά τη διάρκεια μίας περιόδου κρίσης, και ο οποίος ορίζεται ως μηχανισμός κατανομής πόρων, μέσω του οποίου, ένα τουλάχιστον άτομο προτείνει την εθελοντική συνεργασία, και η πρόταση αυτή δεν απορρίπτεται. Αν και ο εν λόγω κοινωνικός μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με τον "οικονομικό άνθρωπο" σε αμοιβαία επωφελείς συνθήκες, μπορεί να ενεργοποιηθεί περισσότερο με τις κοινωνικές προτιμήσεις για τον αλτρουισμό και την αμοιβαιότητα, και με τους κανόνες ή τις κοσμοθεωρίες που ενθαρρύνουν τη συνεργασία. Άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με αυτά περιλαμβάνουν τα προτερήματα του χαρακτήρα που συνεισφέρουν στην κοινότητα και την κοινωνία, γνωστά ως αρετές, με την έννοια της ευεξίας που σχετίζεται με τις αρετές να είναι γνωστή ως ευδαιμονία. Κάποιες πτυχές της απόκτησης αρετών μπορεί να θεωρηθούν ως μεταβαλλόμενες προτιμήσεις, και υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία που δείχνουν ότι οι μεταβολές στην εμπιστοσύνη σχετίζονται με μεταβολές στις προτιμήσεις. Η ηγεσία είναι ένα παράδειγμα της αρετής της δικαιοσύνης, και η "ηγεσία που υπηρετεί" (servant leadership), φαίνεται σημαντική για τον κοινωνικό μηχανισμό, όπως και η υιοθέτηση μίας άποψης. Για την αξιολόγηση των πολιτικών, η κανονιστική οικονομική, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά στη συνεπειοκρατία, μπορεί να μην αρκεί, και η ηθική της αρετής φαίνεται απαραίτητη, όταν ο κοινωνικός μηχανισμός είναι σημαντικός.
 
Εισαγωγή

Υπάρχουν τρεις σημαντικοί μηχανισμοί που δρουν στο οικονομικό σύστημα. Αυτοί είναι ο μηχανισμός της αγοράς (ο οποίος αποτελείται από τον μηχανισμό διαμόρφωσης των τιμών και τον μηχανισμό ανταγωνισμού), ο μηχανισμός ισχύος (ένας μηχανισμός, ο οποίος μπορεί, για παράδειγμα, να υποχρεώσει τα άτομα να καταβάλλουν φόρους εξαιτίας της ισχύος του νομικού συστήματος), και ο κοινωνικός μηχανισμός (ένας μηχανισμός, στον οποίο, ένα τουλάχιστον άτομο προτείνει την εθελοντική συνεργασία, και η πρόταση αυτή δεν απορρίπτεται).

Ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού εξετάζεται λεπτομερώς στο Μέρος 3. Κάποια βασικά σημεία αφετηρίας. Πρώτον, ο κοινωνικός μηχανισμός επιδιώκεται να είναι διακριτός από τους υπόλοιπους δύο μηχανισμούς, παρόλο που μπορεί να συνδυαστεί με αμφότερους ή με έναν μόνο από τους δύο άλλους μηχανισμούς. Δεύτερον, η κύρια χρήση του είναι εντός αυτού που μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικός κλάδος οικογενειών και μη κερδοσκοπικών οργανισμών, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στον κλάδο της αγοράς των κερδοσκοπικών οργανισμών.

Πάρτε για παράδειγμα την Ιαπωνική Οικονομική Ένωση-ΙΟΕ (Japanese Economic Association). Η παρούσα εργασία στηρίζεται στην προεδρική ομιλία που δόθηκε στη Φθινοπωρινή Συνεδρίαση της ΙΟΕ το 2021, η οποία ήταν το πρώτο υβριδικό συνέδριο της ΙΟΕ δεδομένης της πανδημίας του COVID-19, και αποτελούνταν τόσο από διαδικτυακές συναντήσεις, όσο και δια ζώσης, και στηρίχθηκε στην Εαρινή Συνεδρίαση το 2020, η οποία ήταν το πρώτο διαδικτυακό της συνέδριο. Ο COVID-19 δημιούργησε πολλές προκλήσεις που, ως ακαδημαϊκός σύλλογος, η ΙΟΕ δεν είχε βιώσει ποτέ στο παρελθόν, όμως οι πρόεδροι των οργανωτικών επιτροπών και των επιτροπών προγραμματισμού και οι διευθύνοντες που ήταν επιφορτισμένοι με τη διοργάνωση του συνεδρίου, και πολλά άλλα μέλη της ένωσης διέθεσαν τον χρόνο τους και κατέβαλαν προσπάθειες εθελοντικά, για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων και για να προχωρήσει η διοργάνωση του συνεδρίου. Αυτό δείχνει τον κοινωνικό μηχανισμό επί το έργον

Επιπρόσθετα, χωρίς το διοικητικό έργο των υπαλλήλων γραφείου της ΙΟΕ, οι οποίοι δεν είναι μέλη της ένωσης, δεν θα ήταν εφικτές δράσεις όπως η διοργάνωση του συνεδρίου. Έτσι, ο μηχανισμός της αγοράς με τη μορφή της αγοράς εργασίας δρα εδώ. Τέλος, στη συνεδρία ανακοινώσεων για το διαδικτυακό συνέδριο, υπάρχει πάντα η πιθανότητα ο παρουσιαστής και το ακροατήριο να είναι κατ' ιδίαν, και τότε γίνεται πιο σημαντικό να αποφευχθεί η παρενόχληση σε αυτές τις συνθήκες. Έτσι, υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που σχετίζονται με τον νόμο, όπως ο διορισμός της πρώτης Επιτροπής Καταπολέμησης της Παρενόχλησης στο Φθινοπωρινό Συνέδριο του 2020, και ο διορισμός της νέας επιτροπής επιφορτισμένης με νομικές υποθέσεις τον Μάιο του 2021. Αυτό δείχνει τον μηχανισμό ισχύος επί το έργον.

Συνήθως θεωρούμε ότι οι τρεις κύριοι τομείς της οικονομίας, οι οποίοι είναι ο τομέας της αγοράς, ο δημόσιος τομέας, και ο τομέας της κοινωνίας, αντιστοιχούν, διαδοχικά με τον μηχανισμό της αγοράς, τον μηχανισμό ισχύος, και τον κοινωνικό μηχανισμό, με την έννοια ότι είναι μόνο στον κάθε έναν από αυτούς, όπου δρα ένας από τους τρεις μηχανισμούς. Εν πρώτοις, αυτό φαίνεται να ισχύει για την ΙΟΕ, η οποία δεν είναι ούτε κερδοσκοπική εταιρεία στον τομέα της αγοράς, ούτε κρατική υπηρεσία στον δημόσιο τομέα, αλλά βρίσκεται στον κοινωνικό τομέα, και στηρίζεται στον τρόπο λειτουργίας του κοινωνικού μηχανισμού από πολλές εθελοντές. Ωστόσο, η ένωση όχι μόνο χρησιμοποιεί τον κοινωνικό μηχανισμό, αλλά αναμιγνύει τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος με αυτόν για την εκτέλεση έργων για τον σκοπό της ένωσης. Οι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις στον τομέα της αγοράς, και οι εθνικές και τοπικές κυβερνήσεις στον δημόσιο τομέα χρησιμοποιούν επίσης ένα μείγμα των τριών μηχανισμών, οπότε είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ των τριών τομέων και των τριών μηχανισμών. Στην παρούσα εργασία, εξετάζω τον τρόπο, με τον οποίο οποιαδήποτε ομάδα δύο ή περισσότερων ατόμων μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα μείγμα των τριών μηχανισμών, περιγράφοντας πώς είναι αυτοί οι μηχανισμοί, και πώς θα πρέπει να συνδυάζονται. Ο μηχανισμός της αγοράς, ο μηχανισμός ισχύος, και ο κοινωνικός μηχανισμός είναι όλοι τους εργαλεία αυτοί καθ' εαυτοί, και μπορεί να χρησιμοποιηθούν για καλό ή κακό σκοπό.

Το υπόλοιπο της εργασίας οργανώνεται ως εξής. Η Ενότητα 2 εξετάζει τη σημασία του κοινωνικού μηχανισμού και τη σχέση του με τη φάση της οικονομικής ανάπτυξης. Σε χώρες με χαμηλό εισόδημα, ο κοινωνικός μηχανισμός παίζει σημαντικό ρόλο, όμως καθώς η οικονομική ανάπτυξη προχωρά, ο κοινωνικός μηχανισμός χάνει τη σημασία του. Ωστόσο, καθώς η οικονομική ανάπτυξη προχωρά σταδιακά, θα συμβαίνουν περίοδοι κρίσης που απορρέουν από περιβαλλοντικά προβλήματα, και υπογεννητικότητα και δημογραφική γήρανση. Ακόμη και χώρες με υψηλό εισόδημα θα είναι δύσκολο να ανταποκριθούν σε αυτές προκλήσεις μόνο με τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος, και ο κοινωνικός μηχανισμός θα καταστεί για μία ακόμη φορά σημαντικός.

Στην Ενότητα 3 ορίζεται ο κοινωνικός μηχανισμός, χρησιμοποιώντας την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου και του Παρασκευά. Ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού προτείνεται ως μηχανισμός, στον οποίο, τουλάχιστον ένα άτομο προτείνει εθελοντική συνεργασία, η οποία δεν απορρίπτεται. Στις Ενότητες 4 και 5 παρέχονται παραδείγματα του τρόπου, με τον οποίο ο εν λόγω κοινωνικός μηχανισμός μπορεί να αποτυπωθεί στην παραδοσιακή οικονομική, η οποία υποθέτει την ύπαρξη ατομιστικών και λογικών οικονομικών παραγόντων (οικονομικός άνθρωπος), και τη συμπεριφορική οικονομική, η οποία δεν υποθέτει κάτι τέτοιο. Οι παρακάτω ενότητες εξετάζουν τη σχέση μεταξύ του κοινωνικού μηχανισμού και διάφορων εννοιών: της αρετής και της ευδαιμονίας στην Ενότ. 6, των ενδογενών προτιμήσεων και της εμπιστοσύνης στην Ενότ. 7, της ηγεσίας στην Ενότ. 8, και της υιοθέτησης μίας άποψης και των κοινωνικών μηχανισμών στην Ενότ. 9.

Από κοινού, αυτές οι ενότητες παρέχουν το πλαίσιο αναφοράς της κανονιστικής οικονομικής, η οποία μελετά πώς θα πρέπει να κατανέμονται οι πόροι, σε αντίθεση με τη θετική οικονομική, η οποία μελετά πώς κατανέμονται οι σπάνιοι πόροι. Στη συνέχεια, στην Ενότητα 10 παρουσιάζεται ένα αναλυτικό πλαίσιο που εισάγει στην ηθική της αρετής, μία ηθική προσέγγιση που δίνει έμφαση στην αρετή, η οποία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του κοινωνικού μηχανισμού εντός της κανονιστικής οικονομικής. Παρουσιάζεται επίσης μία εφαρμογή της κανονιστικής οικονομικής στο πρόβλημα της ανάθεσης της παιδικής φροντίδας σε τρίτους. Τέλος, στην Ενότ. 11 παρουσιάζεται το συμπέρασμα, και η κατεύθυνση της μελλοντικής έρευνας.

Η περίοδος κρίσης και ο κοινωνικός μηχανισμός

Ο Sandel (2009) περιγράφει πώς ένα βενζινάδικο στο Ορλάντο της Φλόριντας πούλησε σακούλες με πάγο αξίας 2 δολαρίων για 10 δολάρια, μετά την καταστροφή του Τυφώνα Charley το 2004, και πώς μία γυναίκα ηλικίας 77 χρονών που απομακρύνθηκε μαζί με τον ηλικιωμένο σύζυγό της, εξήγησε ότι της χρέωσαν 260 δολάρια για ένα δωμάτιο μοτέλ που κανονικά κοστίζει 40 δολάρια τη διανυκτέρευση. Σε αυτά τα παραδείγματα, υπάρχει ένα αποτελεσματικός μηχανισμός της αγοράς που δρα, με την έννοια ότι δεν υπάρχει ανάγκη να περιμένεις στη σειρά. Όμως, η Πολιτεία της Φλόριντας έχει έναν νόμο που απαγορεύει τις απότομες αυξήσεις των τιμών, και ένα μοτέλ έχασε μία δίκη και χρειάστηκε να καταβάλει συνολικά 70.000$ σε πρόστιμα και αποζημίωση (ένα παράδειγμα του μηχανισμού ισχύος).

Αντίθετα, στον απόηχο του Μεγάλου Σεισμού της Ανατολικής Ιαπωνίας του 2011, οι άνθρωποι στέκονταν στη σειρά με τάξη ακόμη και μπροστά από μισογεμάτα καταστήματα, κάνοντας την αγγλόφωνη διαδικτυακή κοινότητα να παρατηρήσει ότι οι Ιάπωνες ήταν ήρεμοι, και να αναρωτηθεί αν θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο σε μία δυτική χώρα μετά από μία ανάλογη καταστροφή. Πολλά καταστήματα δεν χρησιμοποίησαν τον μηχανισμό της αγοράς για να αυξήσουν τις τιμές, αλλά τον κοινωνικό μηχανισμό, αντί γι' αυτόν.

Σε περίπτωση καταστροφής, θα ήταν ενδεδειγμένη η χρήση και των τριών μηχανισμών μαζί, καθώς ο καθένας έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Με τον μηχανισμό ισχύος, οι φόροι χρησιμοποιούνται για τη δωρεάν διάθεση ειδών καθημερινής ανάγκης, όμως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες ουρές. Διαφορετικά, με τον κοινωνικό μηχανισμό, τα καταστήματα θα πωλούν είδη καθημερινής ανάγκης χωρίς να αυξάνουν τις τιμές τους, αλλά οι ουρές θα είναι μεγαλύτερες, εφόσον δεν "αυξάνουν τις τιμές αυθαίρετα", ως απάντηση στην εμπιστοσύνη των γειτονικών κοινωνιών. Τέλος, ο μηχανισμός της αγοράς αυξάνει τις τιμές των ειδών καθημερινής ανάγκης, έτσι ώστε να μην υπάρχουν ουρές. Επομένως, αν μία μητέρα που χρειάζεται νερό για το μωρό της αμέσως, διαθέτει τα χρήματα, και η ζωή του μωρού της κινδυνεύει, αν περιμένει στη σειρά, μπορεί να συνεχίσει να είναι διατεθειμένη να αγοράσει, ακόμη και αν υπάρχει κάποιο κατάστημα που αυξάνει τις τιμές.

Σήμερα, ο κόσμος βιώνει καταστροφές, πανδημίες λοιμωδών νόσων, και περιβαλλοντικά προβλήματα μεγάλης κλίμακας. Επιπρόσθετα, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος κρίσης, εξαιτίας της υπογεννητικότητας και της δημογραφικής γήρανσης σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο. Για παράδειγμα, υπάρχει το ενδεχόμενο κρατικής οικονομικής κρίσης στην Ιαπωνία, αν τα πραγματικά επιτόκια αυξηθούν παγκοσμίως.

Δεν μπορούμε να στηριχθούμε μόνο στον μηχανισμό της αγοράς για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Ένας σημαντικός λόγος είναι η αύξηση του αριθμού και του μεριδίου του πληθυσμού των ηλικιωμένων που αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τους μηχανισμούς της αγοράς αυτούς καθεαυτούς, λόγω της φυσικής επιδείνωσης των γνωστικών ικανοτήτων και της άνοιας που προκαλείται από τη γήρανση. Ένας άλλος λόγος είναι ότι ο μηχανισμός αγοράς μπορεί να μη είναι χρήσιμος σε κάποιες επείγουσες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, όταν γίνει ένας σεισμός, φανταστείτε μία κατάσταση, στην οποία είναι εφικτές οι πληρωμές μόνο με μετρητά, και εσείς δεν έχετε καθόλου μετρητά. Ομοίως, η αποκλειστική εξάρτηση από τον μηχανισμό ισχύος του κράτους που να συμπληρώνει τον μηχανισμό της αγοράς θα επιταχύνει τη δημόσια οικονομική κρίση που προκαλείται από την υπογεννητικότητα και τη δημογραφική γήρανση. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη χρήση του κοινωνικού μηχανισμού, σε συνδυασμό με τους δύο άλλους μηχανισμούς.

Ο κοινωνικός μηχανισμός είναι σημαντικός για χώρες με χαμηλό εισόδημα, ενώ η σημασία του μειώνεται, καθώς αρχίζει η οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, οι Ogaki και Ohtake (2019) προβλέπουν ότι η σημασία του κοινωνικού μηχανισμού θα αυξάνεται πάλι, όταν το ποσοστό γεννήσεων αρχίσει να μειώνεται, και ο πληθυσμός αρχίζει να γερνά, διότι θα είναι δύσκολο να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις μόνο με τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος.

Έτσι, παρότι η σημασία του κοινωνικού μηχανισμού αναμένεται να αυξηθεί πάλι σε εποχή κρίσης, η σημασία της κατανόησης του τρόπου λειτουργίας του κοινωνικού μηχανισμού, σε συνδυασμό με τον μηχανισμό της αγοράς και τον μηχανισμό ισχύος, έχει αναγνωριστεί προ πολλού. Ένας λόγος είναι ότι η συνεχής αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην απασχόληση σημαίνει ότι η εργασία που σχετίζεται με την φροντίδα, όπως η φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, και ταν ασθενών έχει μετατοπιστεί από τις γυναίκες μέσα στις οικογένειες, σε πληρωμένη εργασία (Folbre, 2001, Folbre & Nelson, 2000). Ακόμη ένας λόγος είναι ότι ο κοινωνικός μηχανισμός, ως προς το στοιχείο ανταλλαγής δώρων, είναι συχνά σημαντικός στις σχέσεις εργαζόμενου-εργοδότη. Οι Cooper και Kagel (2016) διερευνούν τη σχετική εκτεταμένη πειραματική οικονομική βιβλιογραφία.

Ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού

Πώς θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον κοινωνικό μηχανισμό; Όπως είναι φυσικό, το πώς τον ορίζουμε θα εξαρτηθεί από τον σκοπό της έρευνας. Στην παρούσα ενότητα, εξετάζουμε έναν ορισμό για ερευνητικούς σκοπούς, ο οποίος να ανταποκρίνεται σε περιόδους κρίσης. Ο Hayami (2009) εισήγαγε την έννοια του κοινωνικού μηχανισμού, και τον όρισε ως ένα μηχανισμό που καθοδηγεί τα μέλη της κοινωνίας με σκοπό την εθελοντική συνεργασία με βάση την εντατική χρήση κοινωνικού κεφαλαίου. Στη συνέχεια, διαχώρισε το οικονομικό σύστημα σε τρεις κύριες κατηγορίες: τον κοινωνικό μηχανισμό, τον μηχανισμό της αγοράς, και τον κρατικό μηχανισμό. Παρόλο που υπήρξαν προσεγγίσεις που διαχώρισαν την οικονομία σε κοινωνία, αγορά, και κράτος (π.χ., Bowles & Gintis, 2002, Hayami, 1989), θα ήθελα να εξετάσω ποια είναι η σημασία, εφόσον υπάρχει, της προσθήκης της λέξης "μηχανισμός". Αργότερα, οι Ogaki και Ohtake (2019) όρισαν την έννοια του κοινωνικού μηχανισμού, ακολουθώντας των Hayami (2009), όμως στον ορισμό τους εισήγαγαν τον ρόλο του ανθρώπινου, του πνευματικού, αλλά και του κοινωνικού κεφαλαίου. Επιπρόσθετα, και αντίθετα με τον Hayami (2009), όρισαν τον δημόσιο μηχανισμό που χρησιμοποιείται από τον δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένης της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως έναν από τους τρεις μηχανισμούς παράλληλα με τον κοινωνικό μηχανισμό και τον μηχανισμό της αγοράς.

Είναι επίσης δυνατόν να φανταστούμε την οικονομία με τη μορφή τομέων, όπως είναι ο κοινωνικός τομέας, ο τομέας της αγοράς, και ο κρατικός (ή δημόσιος) τομέας. Ο Rajan (2019) όρισε την αγορά, το κράτος, και την κοινωνία ως τους τρεις πυλώνες της οικονομίας, με τον τρίτο πυλώνα να είναι η τοπική κοινωνία. Όμως, όπως ακριβώς η ΙΟΕ χρησιμοποίησε ένα μίγμα των τριών μηχανισμών στην αντιμετώπιση του COVID-19, τίθεται το ερώτημα, πώς ένα μεμονωμένο άτομο, ομάδα, ή τομέας μπορεί και θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα μίγμα των τριών μηχανισμών. Σκεπτόμενοι με βάση τους μηχανισμούς, και όχι τους τομείς, θα μπορέσουμε να αναλύσουμε το ζήτημα καλύτερα.

Επειδή οι τρεις μηχανισμοί νοούνται ως τουλάχιστον διακριτοί μεταξύ τους, χωρίς να αλληλοεπικαλύπτονται, ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού επηρεάζεται από το πώς ορίζουμε τους άλλους δύο μηχανισμούς. Όταν ορίζουμε τον κρατικό μηχανισμό όπως ο Hayami (2009), και τον δημόσιο μηχανισμό όπως οι Ogaki και Ohtake (2019), ο ορισμός του κοινωνικού μηχανισμού επηρεάζεται από τομείς. Ορίζοντας τον μηχανισμό ισχύος χωρίς καμία αναφορά σε κάποιον τομέα, μπορούμε να απαλλαγούμε από τους τομείς, για έναν νέο ορισμό του κοινωνικού μηχανισμού. Γι' αυτόν τον λόγο, επανεξετάζουμε τον ορισμό του κοινωνικού μηχανισμού, αναλογιζόμενοι ένα βασικό μοντέλο δύο ατόμων.

Στη μακροοικονομική, το κυριότερο μοντέλο είναι η περίφημη οικονομία του Ροβινσώνα Κρούσου, του ενός αντιπροσωπευτικού ατόμου, το οποίο, αν θεωρήσουμε ότι ισχύει ένα αθροιστικό θεώρημα, επεκτείνεται στη συνέχεια στο επίπεδο της οικονομίας των πολλών ατόμων. Στο μυθιστόρημα "Ροβινσώνας Κρούσος" του Ντάνιελ Ντεφόου, ο Ροβινσώνας, ο οποίος ζει μόνος του σε ένα ακατοίκητο νησί 25 χρόνια, σώζει έναν αιχμάλωτο πολέμου (στον οποίο δίνει το όνομα "Παρασκευάς") που επρόκειτο να θανατωθεί και να φαγωθεί, όταν οι κανίβαλοι κάτοικοι ενός γειτονικού νησιού εμφανίζονται στη στεριά. Για να εξετάσουμε ένα βασικό μοντέλο για τους τρεις μηχανισμούς, μπορούμε να ανατρέξουμε σε αυτήν την ιστορία του Ροβινσώνα και του Παρασκευά, οι οποίοι είναι τελείως διαφορετικοί στη γλώσσα και την κουλτούρα, αλλά συναντώνται σε μία κρίση όπου μένουν μόνοι σε ένα νησί, και όπου είναι δύσκολο να επιβιώσουν.

Ο Ροβινσώνας έχει όπλα, τα οποία, ο Παρασκευάς ούτε καν ξέρει να χρησιμοποιεί. Ο Ροβινσώνας στην αρχή απειλεί τον Παρασκευά με όπλο για να τον κάνει να υπακούσει τις διαταγές τους. Ο Ροβινσώνας χρησιμοποιεί επίσης το όπλο του για να αναγκάσει τον Παρασκευά να υπακούσει τη δική του κοινωνική νόρμα, ότι ο κανιβαλισμός είναι κάτι κακό. Αυτός είναι ένας μηχανισμός ισχύος. Στην αρχή, ο Ροβινσώνας φροντίζει να επινοήσει έναν τρόπο για να αποτρέψει τον Παρασκευά από το να του επιτεθεί, ενώ ο ίδιος κοιμάται. Όμως, ο Παρασκευάς έχει έναν εξαιρετικά συνεργάσιμο χαρακτήρα, και βλέπει τον Ροβινσώνα ως σωτήρα. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως εμφάνιση μίας μονόδρομης αίσθησης κοινωνίας, όπου ο Παρασκευάς αντιλαμβάνεται ότι ο Ροβινσώνας και ο ίδιος ανήκουν σε μία κοινωνία. Ο Παρασκευάς στη συνέχεια λειτουργεί με γνώμονα τη επιθυμία του να ανταποδώσει τη χάρη. Αυτή είναι μία μονόδρομη και εθελοντική συνεργατική πράξη με βάση τον συνεργάσιμο χαρακτήρα του Παρασκευά, και επειδή ο Ροβινσώνας δεν απορρίπτει την πρόταση συνεργάσιμης συμπεριφοράς για τον κοινό σκοπό της επιβίωσης πάνω σε ένα απομονωμένο νησί, αρχίζει να λειτουργεί ένας αμφίδρομος μηχανισμός επικοινωνίας.

Το παρόν άρθρο είναι μετάφραση του άρθρου Economics of the community mechanism, του Masao Ogaki, και δημοσιεύεται στο παρόν ιστολόγιο με βάση τους όρους και τις προϋποθέσεις της άδειας Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) Creative Commons

Διαβάστε επίσης: